III. Vittorio Emanuele (d. 11 Kasım 1869, Naples - ö. 28 Aralık 1947), 1900-1946 arasında İtalya kralı.
Babası Kral I. Umberto'nun bir suikast sonucunda ölmesi üzerine 1900'de tahta çıktı. Meclisin eğilimine uyum göstererek liberal bir hükümet kurulmasını onayladı. İtalya'nın 1911'de Osmanlı Devleti'ne savaş açmasına, 1915'te de I. Dünya Savaşı'na girmesine hiç itiraz etmedi ve İtalya'nın savaşa girmesini savundu. Savaşın parlamenter sistemde yarattığı tıkanıklık sırasında, hükümetin sıkıyönetim önerisini onaylayarak Mussolini'nin yükselişini önleyebileceği halde, iktidarın faşistlerin eline geçmesine seyirci kaldı. Çok geçmeden de Mussolini diktatörlüğünün göstermelik kralı haline geldi. Nisan 1943'te, çoğu yetkisini oğlu Veliaht Umberto'ya devretti. İtalya'nın II. Dünya Savaşı'nda uğradığı askeri bozgunların ardından 10 Temmuz 1943'te Müttefikler Sicilya'yı ele geçirince, Mussolini'yi tutuklatıp Mareşal Pietro Badoglio'yu başbakanlığa getirerek dünyayı şaşırttı. Ama bu girişimi İtalya'yı savaştan çıkartmaya da, kendisini içine düştüğü güç durumdan kurtarmaya da yetmedi. Müttefiklerin Roma'yı kurtarmasından bir gün sonra unvanını korumakla beraber tüm yetkilerini oğlu veliaht Umberto'ya devretti. Güney İtalya'da bulunan ABD birliklerine sığındı. Monarşi konusunda yapılacak halkoylamasını hanedandanın lehinde etkileyebilmek için 9 Mayıs 1946'da Umberto lehine tahttan bütünüyle çekildi. Ama halkoylaması sonucunda monarşinin kaldırılması üzerine baba-oğul sürgüne gönderildi. Mısır Krallığı'na sığınan Victor Emanuel, 1947 yılında İskenderiye'de öldü ve St. Catherine Katedrali sunağının arkasına gömüldü.
