I. Umberto (d. 14 Mart 1844 - ö. 29 Temmuz 1900), Savoya dükü ve İtalya kralı (1878-1900).
Eksiksiz bir askeri eğitimden geçtikten sonra ilk kez 1866'da Avusturya'ya karşı savaştı. İtalyan ordusu Haziran 1866'da Custoza Savaşı'nda dağıldığında soğukkanlı ve kararlı önderliğiyle birliklerini kurtararak büyük ün kazandı. Nisan 1868'de kuzeni olan Savoia prensesi Margherita Teresa Giovanna'yla evlendi. 9 Ocak 1878'de tahta çıktı. Meşruti rejime saygı göstermesi, İtalya'daki farklı siyasi ve bölgesel ögeleri bağdaştırma çabası sol güçlerin kuşkularını yatıştırdı. Ama gene de kişisel yetkilerini otoriter bir anlayışla kullanıyordu. Bu yetkilerine dayanarak İtalya'nın Almanya ve Avusturya-Macaristan'la Üçlü İttifak'a girmesini sağladı (20 Mayıs 1882). Dahası, ülksinin kaynaklarının kısıtlılığına karşın silahlanma yarışına katıldı ve Afrika'da sömürgeci maceralara katıldı.
Fransa'yla 1888'de girişilen gümrük savaşı ciddi ekonomik sorunlara yol açtı. İtalya'nın 1896'da Adowa Savaşı'nda Etiyopya'ya yenilmesi ise İtalyan sömürgeciliğinin sonunu getirdi. Umberto tırmanan toplumsal huzursuzluk karşısında 1898'de sıkıyönetim ilan etti ve özellikle Milano'da şiddetli bir baskı politikası uygulamaya başladı. Kargaşanın doruğunda Gaetano Bresci adında bir anarşist tarafından öldürüldü.
