Günümüzdeki bütün kitapları posta pulu büyüklükteki bir alana sığdırabileceğinizi düşünün.Bu uğurda çalışmalar yürüten ünlü fizikçi Feynman'ın çalışmalarından esinlenen bir grup bilim insanı klor atomuna veri kodlamayı başardı.Feynman'ın hayali ise dünyamızı olabilecek en küçük alanda tasarlamaktı.Ünlü fizikçinin derslerinde de belirttiği ve dahi beynindeki yatan fikir ise atomların sahip olduğu titreşimin bir şekilde durdurulmasını sağlayan bir düzleme veri kaydedilebilmesiydi.Delf Üniversitesi'nden bir grup bilim insanı ise bu bilgiyi klor atomlarına veri depolanabilmesi yönünde kullandı.
Dünya'yı posta puluna sağdırmak!
1959 yılında bu alanda çalışmalar yapmış Feynman'ın hayali gerçeğe dönüşüyor olabilir.Zira gerçekleştirilen bu çalışmada 1 kilobaytlık veri klor atomlarına kodlandı.Verinin kodlandığı alan ise 96 nanometre genişliğe ve 126 nanometre uzunluğa sahip.Bu bilgi 78 terabitlik bir datanın depolama yoğunluğu açısından 1 cm karelik alana kodlanabileceği anlamına geliyor.Bu yoğunluğu günümüz dünyasından somutlamak gerekirse normal bir harddiskin yoğunluğundan 500 kat daha fazla demek.Bu bilgilerden varılan sonuç ise tıpkı Feynman'ın derslerinde belirttiği gibi en küçük dünyayı tasarlama uğrunda dünyamızdaki bütün kitaplarda var olan veriyi posta pulu büyüklüğündeki bir alana sığdırabilmek.
Atomlara bu veriler nasıl kodlandı?
Bilim insanları bu çalışmayı yapabilmek için atomların görüntülenmesine ve atomik düzeyde melzeme işlenmesine yarayan Taramalı Tünelleme Mikroskobu(Bkz:
)'nu kullandılar.Bu mikroskop türü atomların görüntülenmesinin yanı sıra içerisinde barındırdığı özel bir mekanizma sayesinde onların hareketini sağlayabiliyor.Burada kodlanan veri ise 1 ve 0'lardan oluşuyor.
1 ve 0'lardan oluşan verinin kodlanma mantığı da atomların yukarıda ve aşağıda olması durumlarıdır.Yani atomun yukarıda olduğu durum 1, aşağıda olduğu durum ise 0 ile kodlanmakta.Bu sayede klor atomları STM ile tek tek 1 ve 0'ların durumuna göre yukarı ve aşağı yönde hareketlendirilmiş.Kodlanan bu veri 8000 bit(8 bit=1 bayt/8000 bit=1 kilobayt) boyutunda.0 ve 1'lerin herbiri 1 bit'e karşılık geldiğine göre 8000 tane klor atomu yukarı ve aşağı yönde tek tek sabitlenmiş.Bu sayede 1 kilobaytlık veri 96 nanometre genişliğindeki ve 126 nanometre uzunluğundaki alana kodlanabilmiş.
Dünya'yı posta puluna sağdırmak!
1959 yılında bu alanda çalışmalar yapmış Feynman'ın hayali gerçeğe dönüşüyor olabilir.Zira gerçekleştirilen bu çalışmada 1 kilobaytlık veri klor atomlarına kodlandı.Verinin kodlandığı alan ise 96 nanometre genişliğe ve 126 nanometre uzunluğa sahip.Bu bilgi 78 terabitlik bir datanın depolama yoğunluğu açısından 1 cm karelik alana kodlanabileceği anlamına geliyor.Bu yoğunluğu günümüz dünyasından somutlamak gerekirse normal bir harddiskin yoğunluğundan 500 kat daha fazla demek.Bu bilgilerden varılan sonuç ise tıpkı Feynman'ın derslerinde belirttiği gibi en küçük dünyayı tasarlama uğrunda dünyamızdaki bütün kitaplarda var olan veriyi posta pulu büyüklüğündeki bir alana sığdırabilmek.
Atomlara bu veriler nasıl kodlandı?
Bilim insanları bu çalışmayı yapabilmek için atomların görüntülenmesine ve atomik düzeyde melzeme işlenmesine yarayan Taramalı Tünelleme Mikroskobu(Bkz:
Linkleri sadece kayıtlı üyeler görebilir. Linkleri görebilmek için Üye Girişi yapın veya ücretsiz olarak Kayıt Olun
1 ve 0'lardan oluşan verinin kodlanma mantığı da atomların yukarıda ve aşağıda olması durumlarıdır.Yani atomun yukarıda olduğu durum 1, aşağıda olduğu durum ise 0 ile kodlanmakta.Bu sayede klor atomları STM ile tek tek 1 ve 0'ların durumuna göre yukarı ve aşağı yönde hareketlendirilmiş.Kodlanan bu veri 8000 bit(8 bit=1 bayt/8000 bit=1 kilobayt) boyutunda.0 ve 1'lerin herbiri 1 bit'e karşılık geldiğine göre 8000 tane klor atomu yukarı ve aşağı yönde tek tek sabitlenmiş.Bu sayede 1 kilobaytlık veri 96 nanometre genişliğindeki ve 126 nanometre uzunluğundaki alana kodlanabilmiş.
